Kurs Demo – zobacz za darmo jak skonstruowaliśmy kurs odporności

Ćwiczenie – Termometr stresu

CEL: Celem ćwiczenia jest zbadanie siły napięcia sytuacji stresowych oraz sposobów reagowania i regeneracji.

1. To jest Twój termometr stresu. Symbolizuje on różne natężenie sytuacji stresowych w ciągu całego Twojego dnia lub tygodnia.
2. W pierwszej kolumnie wypisz sytuacje stresowe i umieść je na odpowiadającym jej poziomie natężenia.
3. W drugiej kolumnie wypisz swoje reakcje w momencie trwania tej sytuacji.
4. W trzeciej kolumnie wypisz, w jaki sposób regenerujesz się po takich sytuacjach.
5. Przyjrzyj się i zastanów, co jest najbardziej skuteczne a co chcesz zmienić?

INSPIRACJE – CO ZABIERA ENERGIĘ:

• FOMO (fear of missing out) – nieustanne sprawdzanie wiadomości, poczty, Facebooka (dieta informacyjna),
• brak śniadania,
• narzekanie, obwinianie, wątpienie,
• brak mówienia NIE, gdy potrzebujesz powiedzieć NIE,
• branie na siebie więcej, niż jesteś w stanie wziąć,
• koncentrowanie się na rzeczach, na które nie masz wpływu, szczególnie na tragicznych informacjach, np. w TV,
• zgadzanie się na nierealne terminy wykonania zadań,
• brak przerw na regenerację, odpoczynek, odreagowanie,
• domyślanie się zamiast rozmowy wprost,
• rozmyślania, gdy po prostu trzeba coś zrobić,
• chodzenie spać po 00.00,
• dieta oparta na cukru i wysoko przetworzona żywność.

CO DODAJE ENERGII:

• wprowadzenie krótkich przerw (np. w pracy) na regenerację, medytację, ćwiczenia oddechowe, modlitwę,
• koncentrowanie się na tym, na co masz realny wpływ,
• odpowiednia dla Ciebie muzyka,
• długofalowo dobra dla Ciebie dieta, np. bogata w warzywa,
• robienie tylko JEDNEJ rzeczy na raz,
• dbanie o wspierające relacje,
• masaż,
• aromaterapia we własnej łazience i nie tylko,
• spacer w lesie (Shinrin – yoku), kontakt ze zwierzętami, przyrodą,
• czas na ulubiony serial, film, książkę,
• sport uprawiany z radością,
• zamknięcie tego, co było,
• optymizm,
• uważność na TU I TERAZ, wdzięczność,
• szybkie wybaczanie i konstruktywne myślenie,
• odpowiadanie sobie na pytanie: czy to, co myślę, to na pewno jest prawda o rzeczywistości? Po co robię to, co robię?